چه کسی قمار و شرط بندی را اختراع کرد؟ تاریخ شرط بندی

قمار و شرط بندی!

قمار تقریباً در هر فرهنگی در طول تاریخ به اشکال مختلف وجود داشته است. دیدگاه ها و نگرش ها در مورد قمار نیز متفاوت بوده است، به طوری که برخی آن را بی ضرر و بعضی دیگر آن را خطرناک می دانند. قانونی بودن این عمل هم با گذشت زمان تغییر کرده است. پی بردن به منشأ قمار یا تاریخ شرط بندی چالش برانگیز است زیرا قدمت آن به گذشته، حتی قبل از تاریخ شناخته شده بر می گردد.

انواع قمار

انواع مختلفی از قمار در بیشتر فرهنگ های جهان و در طول تاریخ وجود داشته است. با این وجود، شکل اصلی قمار اجتماعی است، جایی که شما در مقابل سایر بازیکنان برای سرگرمی بازی می کنید. پس از آن شرط بندی با پول واقعی وجود دارد، جایی که شما برای پول واقعی شرط بندی می کنید. قمار و انواع شرط ‌بندی به هزاران سال قبل بازمی‌گردد، تأییدی که با تاریخ‌ گذاری اولین تاس‌های مورد استفاده در سومر و آشور در میان نمونه‌های دیگر گرفته شده است: استخوان‌های گون از حیوانات مختلف که در کاوش‌های باستان‌شناسی مختلف یافت شده‌اند. با داشتن شش صورت، این استخوان خاص به جد تاس های مدرنی تبدیل شد که امروزه آن را می شناسیم. در واقع «طبس» قبلاً با همین سازهای اولیه نواخته می شد، بازی که در سنت خانوادگی تا به امروز ادامه داشته است. سیر تکاملی آن همراه با بازی‌های رومیزی، ورق‌ها و شرط ‌بندی‌ها به طور کلی از فرهنگ‌های مختلفی مانند اتروسکی، یونانی، مصری یا رومی گذشته است که قوانین و روش‌های خاص خود را با توجه به نیازها و طبقات اجتماعی زمان ارائه می‌دهند. آنچه مشخص است این است که در همه آنها سنتی قوی در این فعالیت ها وجود داشته است. در فرهنگ یونانی منشأ آن به اساطیر باز می گردد. برای یونانیان باستان، “شانس تصادفی” از دختر تیچه، الهه ای که بازی هایی را برای فریب دادن ذهن انسان ها اختراع کرد، می آید. در هر صورت از متون هومر می دانیم که علاقه زیادی به بازی با شانس وجود داشت، چیزی که برای آنها بیشتر به لطف خدایان در بازی، به ویژه هرمس و پان مربوط می شد. در عهد باستان، یک سیس دوتایی را “رول آفرودیت” می نامیدند. کلمه تصادفی یا آذر از «از زهر» می آید که در عربی به معنی داده است و عجیب نیست زیرا اولین بار در آسیا شناخته شده است. در چین رکوردهای شرط بندی با بیش از 3000 سال قدمت پیدا شده است و اولین شرط بندی شناخته شده مربوط به سال 2300 قبل از میلاد است. در آن زمان حیوانات و هر چیز با ارزشی هم در بازی های شانسی و هم مسابقات ورزشی شرط بندی می شدند. در واقع، در چین بود که ورق های بازی برای اولین بار به لطف اختراع کاغذ ظاهر شد، اگرچه در ادبیات هندو است که اولین قوانین مکتوب در مورد قمار را می یابیم. همچنین می توانید ارجاعات بصری سرگرمی های مورد علاقه فراعنه را بیابید، مانند مورد Sennedyem TT1 که با همسرش در دیوار مقبره اش با سنه بازی می کند. Senet یک بازی شبیه به دومینو بود که در هرم ملکه نفرتاری همسر رامسس سوم نیز دیده می شود. در رم در کولوسئوم بود که در دوران باستان شرط بندی های بیشتری با بازی های گلادیاتور انجام می شد، در واقع رومی ها بودند که قمار را در اسپانیا در سال 218 معرفی کردند. در مسابقات تیر و کمان در قرون وسطی نیز اشاراتی وجود دارد، اگرچه این نوع مسابقات بیشتر برای اشراف رایج بود، زیرا بازی های تاس در طبقه پایین رایج بود. در حدود سال 1440 با اختراع چاپ بود که بازی های ورق و قوانین آن به اکثریت اجتماعی رسید. جاذبه برای شرط بندی در تاریخ ما قدیمی است. به عنوان مثال، پادشاه اولاف از نروژ است که همتای خود در سوئد را به یک بازی تاس دعوت کرد تا ببیند چه کسی می تواند یک قلمرو اضافه کند. اما این چیز جدیدی نیست، طبق اساطیر یونانی، زئوس، هادس و پوزئیدون نیز با تاس بازی می‌کردند تا شرایط جهان را بیان کنند، چیزی برخلاف آنچه اینشتین می‌اندیشید. حتی بازی غاز که امروزه به عنوان بازی کودکان در نظر گرفته می شود، مرکز شرط بندی بزرگسالان در قرن پانزدهم بود. قابل توجه است که قمار و شرط بندی در بسیاری از ادوار تاریخ به ویژه از قرون وسطی با اولین ممنوعیت ها به دلایل اخلاقی و مذهبی دچار محدودیت بوده است. با این حال، هر روز این صنعت به رشد خود ادامه می‌دهد و مقادیر زیادی پول در سراسر جهان جابه‌جا می‌کند و به طور فزاینده‌ای گزینه‌ها و حالت‌های بازی با کارت‌های بازی، تاس، انواع ماشین‌های بازی و رولت‌های کازینو علاوه بر استخرهای براکت، شرط ‌بندی ورزشی در دسترس هستند.

شواهد باستانی قمار

قدمت قمار و شرط بندی حتی فراتر از تاریخ است و نمی توان ریشه دقیق آن را ردیابی کرد. شواهدی از شیوه های قمار در چندین منطقه در سراسر جهان مانند مصر، یونان، چین و ژاپن کشف شده است که قدمت برخی از آنها به 2000 سال قبل از میلاد می رسد. تاس‌ های قمار قدیمی‌ ترین ابزارها هستند و احتمالاً در حدود 3000 سال قبل از میلاد در بین‌النهرین در عهد باستان اختراع شده‌اند. استخوان های گوسفند، به ویژه استخوان های بند انگشتی، پایه تاس را تشکیل می دادند. تاس قمار همچنین در چندین نسخه خطی تاریخی در سراسر جهان، مانند وداهای هندی و حتی کتاب مقدس ذکر شده است. در چین کاشی هایی کشف شده است که نشان می دهد مردم از آنها برای انجام یک بازی شبیه به لاتاری استفاده کرده اند. افراد عادی همچنین درگیر شرط بندی روی دعوای بین حیوانات بودند و حتی برخی از حاکمان چین نیز به عنوان عاملی برای هدر دادن بودجه دولت در قمار ثبت گردیده اند. دولت همچنین در سال 200 قبل از میلاد از برگه های Keno برای تأمین منابع مالی استفاده می کرد. یونانیان باستان هم علاقه زیادی به قمار داشتند، همانطور که در چندین حماسه هومری که در آن شیوه های قمار اغلب ذکر شده است، مشهود است. سربازان یونانی دائماً خود را با بازی های قمار سرگرم می کردند که باعث ناراحتی حاکمان می شدتا  این شرایط را به کلی ممنوع کردند. قدیمی ترین تاس های شناخته شده در تبس، مصر کشف شده است.

قمار در قرون وسطی

در طول قرون وسطی، وضعیت قمار چندین بار در طول زمان تغییر کرد. بعضی کشورها مانند ایتالیا و آلمان قمار را قانونی کردند، در حالی که برخی مانند فرانسه و انگلیس موضع محکم تری نسبت به قمار داشتند. برخی از حاکمان، مانند شاه لوئیس نهم، این عمل را به کلی ممنوع کردند. مورخان توافق دارند که مردم اولین کارت های بازی را در چین در قرن نهم استفاده کردند. با این حال، بازی‌هایی که با استفاده از کارت‌ها انجام می‌شوند هنوز ناشناخته هستند، چرا که کارت‌ ها با بازی‌ هایی که در بازی‌های ورق مدرن استفاده می‌شوند متفاوت هستند. آنها در ابتدا از شکل های انسانی برای تزئین کارت ها استفاده می کردند، اما پادشاهان و ملکه ها با گسترش بازی ها در سراسر اروپا معرفی شدند. در طول جنگ‌های صلیبی در شرق، قدرت‌های مسیحی فقط به افراد نجیب و رده بالا، مانند شوالیه‌ها، اجازه قمار می‌دادند. قمار ذخیره ای برای اشراف و رذیله ای مرگبار برای افراد عادی محسوب می شد. قوانین اغلب برای کنترل این عمل وضع می شد و مقدار پولی را که می توانستید از دست بدهید محدود می کرد. افراد معمولی که در قمار گرفتار می شدند با مجازات سختی روبرو می شدند. شوالیه‌های بازگشته، اسب‌ هایی را پرورش می‌دادند که به محبوبیت شرط ‌بندی در مسابقات اسب‌ سواری منجر می شد.

دوران استعمار

قبل از ورود اولین استعمارگران اروپایی به قاره آمریکا، بومیان آمریکا بازی های قمار نیز داشتند. این بازی ها بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ آنها محسوب می شد و اغلب در مراسم و جشن های قبیله ای گنجانده می شد. آنها معتقد بودند که خدایان این بازی ها را اختراع کرده اند و همچنین برای پیش بینی آینده از آنها استفاده می شود. اولین خانه قمار در قرن هفدهم در ایتالیا تأسیس شد و تعداد زیادی خانه قمار خصوصی دیگر بعدها به وجود آمد. خانه های قمار محیط های سازمان یافته و کنترل شده تری را برای قماربازان فراهم کردند. مهاجران اولیه اروپایی نیز تغییرات و سنت های مختلف بازی را به قاره آمریکا آوردند. در قرن 18 و 19، قرعه کشی به یک روش محبوب جمع آوری کمک های مالی تبدیل شد. حتی برای تأمین مالی ارتش در طول جنگ و انقلاب استفاده شد. صندوق‌های قرعه‌کشی نیز برای بسیاری از اهداف مدنی ضروری بودند، به طوری که ییل و هاروارد با بودجه قرعه‌کشی تأسیس شدند. تا زمانی که شرط بندی تجاری معرفی شد، شرط بندی اجتماعی رایج بود. هری اوگدن در سال 1795 اولین نشانگر تاریخ شد، زمانی که او شانس را تعیین کرد و شرط بندی کرد. مسابقات اسب دوانی نیومارکت و رکود بزرگ منجر به قانونی شدن قمار و لغو ممنوعیت الکل در ایالات متحده شد.

دوران معاصر

پس از اینکه دولت فدرال محدودیت‌های قمار را لغو کرد، چندین ایالت دوباره قمار را قانونی کردند، چرا که کازینوها در سراسر ایالات متحده رشد کرده بودند. نسخه های جدید و بهبودیافته بازی های کازینو برای افزودن تنوع بیشتر به کازینوهای اولیه معرفی شدند. جرایم سازمان‌یافته به‌ شدت در اداره کازینوها دخیل بود، اما در نهایت به واسطه شرکت‌های بزرگ جایگزین شدند. قمار در دوران مدرن به طور فزاینده ای مکانیزه شده است. مقررات وضع شده، قمار را دقیق تر و مؤثرتر کرده است. در حال حاضر قمار نیز در بسیای از کشورهای جهان قانونی شده است. سیتمن و پیت اولین دستگاه قمار را در نیویورک اختراع کردند. دستگاه اسلات ویدیویی، که پیشرو برای اسلات های ویدئویی آنلاین مدرن در نظر گرفته می شود، در سال 1976 ایجاد شد اما در دهه 80 به طور گسترده ای محبوب شد. توسعه نرم‌افزار قمار آنلاین اولیه در اواسط دهه 1990 توسط Microgaming، یکی از بزرگترین توسعه‌دهندگان بازی‌های کازینو در حال حاضر، آغاز شد. اولین کازینو مجازی در سال 1994 معرفی شد و پلنت پوکر اولین اتاق پوکر آنلاینی بود که در سال 1998 از پول واقعی استفاده می کرد. کمیسیون بازی Kahnawake در سال 1996 تأسیس شد و مسئول مجوزهای جهانی بازی برای اکثر کازینوهای آنلاین و اتاق های پوکر است. این به تنظیم امور سازمان های مجاز قمار آنلاین کمک می کند.

قمار مدرن

بازار جهانی قمار در حال حاضر تقریباً یک تریلیون دلار ارزش دارد و یکی از بهترین درآمدها است. ایالت های بیشتری در ایالات متحده و کشورهای سراسر جهان قوانین را تسهیل کرده یا قمار را قانونی کرده اند. پیشرفت‌های فناوری همچنین منجر به افزایش قمار با موبایل در میان بسیاری از علاقه مندان شده است. قمار موبایلی منجر به افزایش دسترسی قماربازان به بازی های آنلاین شده است. شما می توانید از راحتی خانه یا حتی در حال حرکت به بازی های کازینوی مورد علاقه خود دسترسی داشته باشید. ارزهای رمزپایه و فناوری بلاک چین نیز به روش های پرداخت محبوب در کازینو تبدیل شده اند. فناوری جدید به کاربران اجازه می دهد تا پرداخت های امن انجام دهند و شفافیت را افزایش می دهد. قماربازان همچنین می توانند ناشناس بمانند و برداشت های فوری انجام دهند.

شرط بندی آنلاین

صنعت کازینو آنلاین در اواسط دهه 1990 آغاز شد. با این حال، در اواسط دهه 2000، موسسات قمار اینترنتی شروع به کسب و کارهای قانونی با کنترل هایی برای محافظت از بازیکنان و کازینو ها کردند. در سال 1994، زمانی که اینترنت در یکی از مراحل اولیه توسعه خود قرار داشت، ایالت باربودا و آنتیگوا، واقع در دریای کارائیب، اولین کشوری بودند که روند تنظیم بازار قمار در اینترنت را آغاز کردند. در سال 1996، کازینو آنلاین InterCasino ایجاد شد، که نشان دهنده شروع رسمی چیزی است که یکی از موفق ترین اشکال سرگرمی خواهد بود. این مؤسسه قمار نه تنها در زمینه قمار آنلاین بلکه در زمینه استفاده از نرم افزار نیز به یک مبتکر تبدیل شده است. تنها در چند سال، تعداد سایت‌ های قمار ده برابر شده است: در سال 1997، حدود 200 کازینو آنلاین در اینترنت وجود داشت. در سال 1998، درآمد قمار آنلاین بالغ بر 834 میلیون دلار بود.

رشد کازینوهای آنلاین در دهه 2000 و آغاز مقررات دولتی

هر چه پوشش اینترنتی گسترده تر می شد، قماربازان بیشتر کازینوهای آنلاین را ترجیح می دادند. با این حال، دولت های غربی نیز به حوزه جدیدی علاقه مند بودند. در سال 2001، یک سازمان دولتی در استرالیا شکل گرفت که بر فعالیت های قمار آنلاین نظارت کند. در سال 2006، مقامات ایالات متحده ممنوعیتی را برای دریافت پرداخت برای کل بخش بازی در اینترنت معرفی کردند، که صاحبان کازینوهای ثبت شده در خارج از ایالات متحده (عمدتا در آنتیگوا و باربودا و جزیره من) را مجبور می کرد به دنبال راه های دیگری برای دریافت باشند. در سال 2008، آلمان و فرانسه به سیاست ممنوعیت کازینوهای آنلاین پیوستند. از سال 2011، سازمان تجارت جهانی بارها از لغو این محدودیت ها حمایت کرده است، اما فایده ای نداشته است. تنها نمونه ای که این ممنوعیت را می شکند، کانادا است، جایی که در سال 2004 دولت کازینو PlayNow خود را راه اندازی کرد.

وضعیت بازار قمار اینترنتی در حال حاضر

برنامه های کاربردی تلفن همراه و گسترش تلفن های همراه به عنوان نقاط دسترسی به اینترنت، تأثیر قابل توجهی بر توسعه حوزه آنلاین و ظهور بخش جدیدی از بازار داشته است. دولت ها شروع به تضعیف تدریجی و انجام اقداماتی با هدف ممنوعیت فعالیت های کازینو در اینترنت کردند. خط عملگرایانه درون مقامات و درک این موضوع که بهتر است بازاری قانونی داشته باشیم که از آن مالیات اخذ شود تا یک بازار سیاه غیرقابل تنظیم برای قمار آنلاین، کل بازار را تحت تاثیر قرار داده است. تقاضا برای خدمات کازینو آنلاین رشد کرده است و حتی در حال حاضر نیز به رشد خود ادامه می دهد. امروزه کازینوهای آنلاین بخش اصلی قمار به صورت آنلاین هستند. نمی توان مزایایی را که آنها نسبت به نهادهای سنتی دارند نادیده گرفت. نرم افزار کازینو آنلاین حتی پیشرفته تر شده است و اکنون بسیاری از شرکت‌ها دارای قابلیت تطبیقی برای کار بر روی هر تلفن هوشمند یا تبلتی هستند.

تفاوت بین شرط بندی و قمار چیست؟

تفاوت اصلی شرط بندی و قمار در این است که شرط بندی در هر دو سطح آماتور و حرفه ای انجام می شود، در حالی که قمار معمولا در سطح حرفه ای انجام می شود. هم شرط بندی و هم قمار شامل شرط بندی بر روی نتیجه یک بازی، مسابقه یا سایر رویدادهای غیرقابل پیش بینی است. همپوشانی زیادی بین این دو اصطلاح وجود دارد زیرا ما شرط بندی را نوعی قمار در نظر می گیریم.

شرط بندی چیست؟

شرط بندی عبارت است از شرط بندی پول بر روی نتیجه یک بازی، مسابقه یا سایر رویدادهای غیرقابل پیش بینی که نوعی قمار است. شرط بندی معمولاً توافقی بین دو طرف است. ما این توافق را شرط بندی می نامیم. در اینجا، کسی که پیش بینی نادرستی در مورد یک نتیجه نامطمئن می کند، چیزی را که برای دیگری شرط شده است، از دست می دهد. دو دوست که روی نتیجه یک انتخابات شرط می‌بندند (مثلاً چه کسی در انتخابات پیروز می‌شود – ترامپ یا بایدن) یک مثال ساده از شرط ‌بندی است. کسی که پیش بینی نادرست می کند باید مبلغ توافق شده را به طرف مقابل بپردازد. شرط بندی ورزشی شکلی از شرط بندی است که شامل نتایج ورزشی می شود و بر روی نتیجه بازی شرط بندی می شود. شرط ‌بندی‌های زیادی بر روی نتیجه مسابقات فوتبال، هاکی، بسکتبال و غیره و همچنین رویدادهای ورزشی مانند مسابقات اتومبیل رانی، دوچرخه‌سواری پیست و بوکس، در سطوح آماتور و حرفه‌ای، انجام می‌شود. این نوع شرط‌ بندی همچنین می‌تواند شامل رویدادهای غیرورزشی مانند انتخابات سیاسی و مسابقات نمایشی باشد. جالب‌تر اینکه شرط ‌بندی ورزشی شامل مسابقاتی می‌شود که شامل حیوانات هم می‌شود. به عنوان مثال، شرط بندی مسابقه اسب دوانی، مسابقه سگ های تازی، جنگ خروس های زیرزمینی که غیر قانونی است و غیره.

قمار چیست؟

قمار شرط بندی پول یا چیزی با ارزش در یک رویداد با نتیجه نامشخص است. هدف اصلی قمار، بردن پول یا کالاهای مادی است. برای قمار، باید سه عنصر وجود داشته باشد: مقدار شرط بندی، ریسک/شانس و جایزه. نتیجه شرط بندی معمولاً فوری است، به عنوان مثال، چرخش یک چرخ رولت یا یک تاس تکی.شرط بندی ورزشی یکی از انواع رایج قمار است. محبوب ترین شکل دیگر قمار، کازینو است. کازینوها دارای طیف گسترده ای از بازی ها برای انتخاب هستند. یادگیری برخی از این بازی ها آسان است در حالی که برخی پیچیده تر هستند. رولت، اسلات، بلک جک بازی‌هایی هستند که حتی مبتدیان هم می‌توانند بازی کنند. از طرف دیگر، بازی هایی مانند پوکر و بازی شبیه لوتو نیاز به تمرین و تجربه دارند. در برخی کشورها، دولت تمایل دارد قمار را تنظیم کند، زیرا ماهیت آن اعتیاد آور است و بسیاری از مردم را وادار می کند که مبالغ هنگفتی را به امید برنده شدن خرج کنند. هم شرط بندی و هم قمار شامل شرط بندی بر روی نتیجه یک بازی، مسابقه یا سایر رویدادهای غیرقابل پیش بینی است.

تاریخچه بازی در هند

هند تاریخ پیچیده و طولانی در زمینه بازی دارد. باستان شناسان تاس های ساخته شده از مکعب های ماسه سنگ و سفال را پیدا کرده اند که قدمت آن به تمدن دره سند در 3300 سال قبل از میلاد برمی گردد و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مردم دره ایندوس به جنگ خروس و شرط بندی مشغول بوده اند. برخی از اساطیر هند باستان نیز به بازی اشاره خاصی دارند. قمار در طول دیوالی (یک جشن مذهبی هندی) دارای مفاهیم مذهبی است و به عنوان امری فرخنده در نظر گرفته می شود. دادگاه های هند، قمار در دیوالی را به رسمیت می شناسند، مشروط بر اینکه در میان دوستان انجام شود و نه در مکان عمومی. در پرونده Nimmagadda Raghavalu & Others v. Unknown، دادگاه عالی تصمیم گرفت که قمار جرم نیست و فقط زمانی جرم می شود که در یک خانه بازی مشترک یا یک مکان عمومی انجام شود. صرف این واقعیت که گهگاه مردم ورق بازی می کردند و شاید برای پول، لزوماً آن را به یک خانه بازی رایج تبدیل نمی کند.

هند و بریتانیا و بازی

قبل از اعلام قانون اساسی هند، قمار در هند توسط قانون قمار عمومی 1857 اداره می شد. قانون قمار عمومی 1857 احتمالاً از قانون بازی 1845 و قانون شرط بندی 1853 که توسط پارلمان بریتانیا تصویب شد، مشتق شده بود. قوانین بریتانیا در سال های 1845 و 1853 به دنبال غیرقابل اجرا کردن قراردادهای شرط بندی بود، اما قانون بازی های غیرقانونی 1541 را لغو کرد، که در آن بازی های مهارتی مانند بولینگ و تنیس غیرقانونی تلقی می شدند. به نظر می رسد که این رویکرد در قانون قمار عمومی هند 1857 منعکس شده است که قمار عمومی و نگهداری از خانه های بازی رایج را ممنوع می کرد، اما برای بازی های مهارتی استثنا قائل شد. قبل از اعلام قانون اساسی، مسابقات اسب دوانی در هند تحت قانون صدور مجوز دوره های مسابقه بمبئی در سال 1912 در ریاست جمهوری بمبئی مجوز داشت. به طور مشابه، در ریاست جمهوری بنگال، قانون هشتم 1867 جوایز و شرط بندی در مسابقات اسب سواری مجاز بود. علاوه بر این، دولت بریتانیا در هند قرعه کشی می کرد و از منابع مالی آن برای توسعه شهرها استفاده می کرد. بنابراین می توان بیان کرد که در حالی که قمار عمومی در دوران حکومت بریتانیا در هند قبل از استقلال هند ممنوع بود، مسابقات اسب دوانی و بخت آزمایی تا حد زیادی مجاز بود.

هند مستقل و بازی

پس از اعلام قانون اساسی هند و اجرایی شدن آن در 26 ژانویه 1950، مسائل مربوط به بازی تقسیم شد. این بدان معناست که فقط قانونگذار ایالتی قدرت وضع قوانین مربوط به شرط بندی و قمار را دارد. لاتاری ها در ورودی 40، فهرست 1 فهرست اتحادیه ذکر شده اند، به این معنی که پارلمان هند نهاد مناسب برای وضع قوانین مربوط به لاتاری است. علاوه بر این، قانونگذار ایالتی بر اساس مدخل 62 فهرست ایالتی این اختیار را دارد که قوانین مربوط به مالیات شرط بندی و قمار را وضع کند. پس از اجرایی شدن قانون اساسی هند، اکثر ایالت ها اصول قانون قمار عمومی 1857 را با اصلاحات خاصی اتخاذ کردند و هر ایالت قانون خاص خود را در مورد قمار دارد.

ریشه اعتیاد به قمار در مغز نهفته است

هیچ کس با برنامه ای برای تبدیل شدن به یک معتاد به قمار شروع نمی کند. روند ایجاد اعتیاد به قمار برای برخی ممکن است چندین دهه طول بکشد، در حالی که برخی دیگر خیلی زود پس از اولین شرط خود با اعتیاد به قمار دست و پنجه نرم می کنند. مغز نقشی سیستماتیک در ایجاد اعتیاد به قمار بازی می کند و تقریباً الگوهای سوء مصرف مواد مخدر و الکل را منعکس می کند. اما به اندازه کافی جالب توجه است که قمار به صورت اعتیادوار تا اواخر دهه 1980 به عنوان یک “اعتیاد” در نظر گرفته نمی شد. پیش از آن، این رفتار به عنوان رفتاری بود که روانشناسان و امثال آن نمی توانستند به طور کامل درک کنند. انجمن روانپزشکی آمریکا بعداً قمار مشکل دار را به عنوان یک اختلال کنترل تکانه تعریف کرد. به این ترتیب، به فصل اعتیاد در DSM-5 منتقل شد – لحظه ای در حال تغییر در تاریخ پزشکی، که به روانشناسان اجازه داد تا به جای تلاش برای درک علائم، زیست شناسی و ریشه پشت اعتیاد به قمار را بررسی کنند. تصمیم برای طبقه بندی قمار اجباری به عنوان اعتیاد بر اساس مطالعات فشرده در حوزه روانشناسی، علوم اعصاب و ژنتیک بود. محققان ابتدا مشخص کردند که قمار مشکل دار و سوء مصرف مواد از نظر رفتار مغزی ارتباط زیادی دارند. اگرچه تقریباً به خوبی امروز شناخته نشده است، اما سوء مصرف مواد بر اساس واکنش مغز به یک محرک اعتیاد محسوب می شود. از آنجا، محققان توانستند فعالیت مغز را از یک نقطه محرک به نقطه دیگر تعیین کنند.

نقش دوپامین در اعتیاد به قمار

این فرآیند در جمجمه ما شروع می شود. مغز ما دارای چیزی است که ما آن را “سیستم پاداش” می نامیم، که مجموعه ای از مدارهاست که بخش های مختلف مغز را به هم متصل می کند. انگیزه، حرکت، لذت و حافظه همه توسط این مدارها هدایت می شوند. بنابراین، اکثر عملکردهای اصلی مغز ما به سیستم پاداش خودمان متصل هستند. وقتی فردی درگیر فعالیت‌هایی می‌شود، نورون‌های سیستم پاداش ما دوپامین تولید می‌کنند. دوپامین به طور معمول با شادی مرتبط است. دوپامین به معنای رضایت است و باعث احساس شادی می شود که به نوبه خود به ما اجازه می دهد تا عاداتی را بر اساس احساس رضایت بیشتر ایجاد کنیم. به عنوان مثال، در آغوش گرفتن یکی از عزیزان، نورون‌های سیستم پاداش ما را برای تولید دوپامین تحریک می‌کند. بنابراین، به مغز ما سیگنال می‌دهد که این فعالیت خوب است و باید تکرار شود. آیا می دانستید که داروها سیستم پاداش را تحریک می کنند تا 10 برابر بیشتر از حد معمول دوپامین تولید کند. با این حال، محققان دریافتند که ایده برنده شدن، همان واکنشی را در قماربازان اجباری ایجاد می‌کند که در افرادی که به طور مداوم مواد مخدر مصرف می‌کردند. هنگامی که مغز تحت تحریک مداوم قرار می گیرد، زمان زیادی را در یک “ابر دوپامین” می گذراند و نسبت به تولید و احساس دوپامین حساسیت زدایی می کند. برای اینکه مغز کار کند، مقادیر بیشتری از دوپامین مورد نیاز است و این امر مستلزم آن است که فرد بیشتر به دنبال سطوح بالاتری از یک محرک باشد. همانطور که محققان دریافتند، سرمایه گذاری های پرمخاطره مرتبط با رشد اعتیاد به قمار، مانند شرط بندی بیشتر هنگام از دست دادن ، تلاش برای پیشی گرفتن از ماشین ها، به دست آوردن یک برد بزرگتر و بهتر، منعکس کننده محرک کراک، کوکائین و متامفتامین است. قابل توجه ترین بخش درک اینکه چگونه مغز به اعتیاد کمک می کند، این است که مسیرهای قشر جلوی مغز با سطوح ملتهب تولید دوپامین ضعیف می شوند. قشر جلوی مغز مسئول توانایی افراد در کنترل تکانه ها و توانایی آنها برای تفکر منطقی ایده ها است. با ضعیف شدن این ناحیه از مغز، ترک اعتیاد برای کسانی که از اعتیاد به قمار رنج می برند سخت تر و سخت تر می شود.

ژنتیک به اعتیاد به قمار کمک می کند

مطالعات نشان داده است که کسانی که از اعتیاد به قمار رنج می برند از نظر ژنتیکی به طور قابل توجهی از نظر ژنتیک آسیب پذیر هستند. کسانی که از قمار و یا مواد رنج می‌برند، به طور ذاتی مدارهای پاداش ضعیفی دارند، به این معنی که آنها تمایل دارند به دنبال محرک و پاداش تهاجمی‌تر باشند. مطالعه ای که توسط دانشگاه ییل انجام شد نشان داد که قماربازان اجباری هنگام برنده شدن، فعالیت الکتریکی پایینی در نواحی پیشانی مغز داشتند. این نشان دهنده کاهش توانایی در سرکوب غرایز و ارزیابی منطقی خطرات است. از بدو تولد، افراد ممکن است در معرض خطر ابتلا به اعتیاد به قمار صرفاً از طریق ساختار ژنتیکی مغزشان باشند.